ราชกิจจานุเบกษาเป็นหนังสือรวบรวมคำประกาศของทางราชการ โดยเริ่มจัดพิมพ์ขึ้นในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 เมื่อวันจันทร์ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 5 ปีมะเมีย นพศก จุลศักราช 1219 ตรงกับวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2401 นับเป็นเอกสารหลักในการแจ้งประกาศ กฎหมาย และคำสั่งทางราชการให้ประชาชนทราบอย่างเป็นทางการจวบจนปัจจุบันนี้ นับเป็นสิ่งพิมพ์ของไทยที่มีอายุยาวนานที่สุด โดยมีสำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี เป็นผู้รับผิดชอบจัดพิมพ์และเผยแพร่
พระราชบัญญัติในเล่ม (บางส่วน)
- พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง (ฉะบับที่ 2) 2480
- พระราชบัญญัติฝิ่น (ฉะบับที่ 4)
- พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตหวงห้ามที่ดินในท้องที่จังหวัดเชียงใหม่ พ.ศ. 2480
- พระราชกฤษฎีกากำหนดวันเปิดศาลจังหวัดมีนบุรี พ.ศ. 2481
- ออกตามความในพระราชบัญญัติควบคุมจำกัดยาง พ.ศ. 2477 (ฉะบับที่ 12)
- ประกาศใช้อนุสัญญาการตั้งถิ่นฐาน ระหว่างสยามกับเบลเยี่ยม
- ประกาศยกเลิกสิทธิถอนคดี ของฝ่ายปอร์ตุเกศ
- ประกาศตั้งเพิ่มรัฐมนตรี
- ฯลฯ
หมวด:ราชกิจจานุเบกษา
ปกแข็ง / 1192 หน้า (เพิ่มบานแผนก)
ปีที่พิมพ์: 2481
ขนาด: กว้าง 15.5 ซ.ม.ยาว 22 ซ.ม.
สภาพ: เก่าตามสภาพ / กระดาษเหลือง